Dubnium

105

Groep

Periode

Blok

Protonen

Elektronen

Neutronen

105

157

Algemene Eigenschappen

Atoomnummer

105

Atomair gewicht

[268]

Massa Getal

262

Categorie

Overgangsmetalen

Kleur

n.v.t.

Radioactief

Genoemd naar de Russische stad Dubna

Kristalstructuur

n.v.t.

Historie

Dubnium werd naar verluidt voor het eerst ontdekt in 1968 aan het Joint Institute for Nuclear Research in Dubna.

Onderzoekers daar bombardeerden een americium-243 doelwit met neon-22 ionen.

In hetzelfde jaar synthetiseerde een team onder leiding van Albert Ghiorso aan de Universiteit van Californië, Berkeley het element overtuigend door een californium-249 doelwit te bombarderen met stikstof-15 ionen.

Eletronen per schil

2, 8, 18, 32, 32, 11, 2

Electronconfiguratie

[Rn] 5f¹⁴ 6d³ 7s²

Het Berkeley-team stelde de naam hahnium voor het element voor

Fysieke Eigenschappen

Fase

Vast

Dichtheid

39 g/cm³

Smeltpunt

Kookpunt

Fusiewarmte

n.v.t. kJ/mol

Verdampingswarmte

n.v.t. kJ/mol

Specifieke Warmtecapaciteit

- J/g·K

Overvloedig aanwezig in de aardkorst

n.v.t.

Overvloedig aanwezig in het universum

n.v.t.

Verdiensten voor afbeeldingen: Wikimedia Commons (Hrustov)

Het element is genoemd naar de Russische stad Dubna, de locatie van het Joint Institute for Nuclear Research

CAS-nummer

53850-35-4

PubChem CID nummer

n.v.t.

Atoomeigenschappen

Atoomstraal

Covalentiestraal

149 pm

Electronegativiteit

Ionisatiepotentiaal

Atoomvolume

Thermische geleiding

0,58 W/cm·K

Oxidatietoestanden

Toepassingen

Dubnium wordt alleen gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.

Dubnium is schadelijk vanwege zijn radioactiviteit

Isotopen

Stabiele isotopen

Instabiele isotopen

²⁵⁵Db, ²⁵⁶Db, ²⁵⁷Db, ²⁵⁸Db, ²⁵⁹Db, ²⁶⁰Db, ²⁶¹Db, ²⁶²Db, ²⁶³Db, ²⁶⁴Db, ²⁶⁵Db, ²⁶⁶Db, ²⁶⁷Db, ²⁶⁸Db, ²⁶⁹Db, ²⁷⁰Db

Belangrijke Links

Wikipedia

Encyclopaedia Britannica Wolfram Alpha Chemicool RSC Visual Elements WebElements

RutherfordiumDbSeaborgium