Meitnerium
109
Mt
Groep
9
Periode
7
Blok
d
Protonen
Elektronen
Neutronen
109
109
159
Algemene Eigenschappen
Atoomnummer
109
Atomair gewicht
[278]
Massa Getal
268
Categorie
Overgangsmetalen
Kleur
n.v.t.
Radioactief
Ja
Genoemd naar Lise Meitner, de Oostenrijkse natuurkundige
Kristalstructuur
n.v.t.
Historie
Meitnerium werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1982 door een Duits onderzoeksteam onder leiding van Peter Armbruster en Gottfried Münzenberg aan het Instituut voor Zwaar Ionen Onderzoek (Gesellschaft für Schwerionenforschung) in Darmstadt.
Het team bombardeerde een doelwit van bismut-209 met versnelde kernen van ijzer-58 en detecteerde een enkel atoom van het isotoop meitnerium-266.
Het team bombardeerde een doelwit van bismut-209 met versnelde kernen van ijzer-58 en detecteerde een enkel atoom van het isotoop meitnerium-266.
Eletronen per schil
2, 8, 18, 32, 32, 15, 2
Electronconfiguratie
[Rn] 5f14 6d7 7s2
Meitnerium heeft 7 isotopen waarvan de halfwaardetijden bekend zijn
Fysieke Eigenschappen
Fase
Vast
Dichtheid
35 g/cm3
Smeltpunt
-
Kookpunt
-
Fusiewarmte
n.v.t. kJ/mol
Verdampingswarmte
n.v.t. kJ/mol
Specifieke Warmtecapaciteit
- J/g·K
Overvloedig aanwezig in de aardkorst
n.v.t.
Overvloedig aanwezig in het universum
n.v.t.
Verdiensten voor afbeeldingen: Wikimedia Commons (Commander-pirx)
Het element werd ontdekt bij het Instituut voor Zware Ionenonderzoek in Darmstadt, Duitsland
CAS-nummer
54038-01-6
PubChem CID nummer
n.v.t.
Atoomeigenschappen
Atoomstraal
-
Covalentiestraal
129 pm
Electronegativiteit
-
Ionisatiepotentiaal
-
Atoomvolume
-
Thermische geleiding
-
Oxidatietoestanden
3, 4, 6
Toepassingen
Meitnerium wordt alleen gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
Meitnerium is schadelijk vanwege zijn radioactiviteit
Isotopen
Stabiele isotopen
-Instabiele isotopen
265Mt, 266Mt, 267Mt, 268Mt, 269Mt, 270Mt, 271Mt, 272Mt, 273Mt, 274Mt, 275Mt, 276Mt, 277Mt, 278Mt, 279Mt