Nobelium
102
No
Groep
n.v.t.
Periode
7
Blok
f
Protonen
Elektronen
Neutronen
102
102
157
Algemene Eigenschappen
Atoomnummer
102
Atomair gewicht
[259]
Massa Getal
259
Categorie
Actiniden
Kleur
n.v.t.
Radioactief
Ja
Genoemd naar Alfred Nobel, Zweedse chemicus die dynamiet ontdekte en stichter van de Nobelprijzen
Kristalstructuur
n.v.t.
Historie
Nobelium werd ontdekt door Albert Ghiorso, Glenn T. Seaborg, John R. Walton en Torbjørn Sikkeland in 1958 aan de Universiteit van Californië, Berkeley.
Het werd geproduceerd door de bombardering van curium met koolstofatomen.
Het werd correct geïdentificeerd in 1966 door wetenschappers aan het Flerov Laboratory of Nuclear Reactions in Dubna, Sovjetunie.
Het werd geproduceerd door de bombardering van curium met koolstofatomen.
Het werd correct geïdentificeerd in 1966 door wetenschappers aan het Flerov Laboratory of Nuclear Reactions in Dubna, Sovjetunie.
Eletronen per schil
2, 8, 18, 32, 32, 8, 2
Electronconfiguratie
[Rn] 5f14 7s2
Nobelium is een tweewaardig ion in waterige oplossing
Fysieke Eigenschappen
Fase
Vast
Dichtheid
- g/cm3
Smeltpunt
1100,15 K | 827 °C | 1520,6 °F
Kookpunt
-
Fusiewarmte
n.v.t. kJ/mol
Verdampingswarmte
n.v.t. kJ/mol
Specifieke Warmtecapaciteit
- J/g·K
Overvloedig aanwezig in de aardkorst
n.v.t.
Overvloedig aanwezig in het universum
n.v.t.
CAS-nummer
10028-14-5
PubChem CID nummer
n.v.t.
Atoomeigenschappen
Atoomstraal
-
Covalentiestraal
-
Electronegativiteit
1,3 (Pauling schaal)
Ionisatiepotentiaal
6,65 eV
Atoomvolume
-
Thermische geleiding
0,1 W/cm·K
Oxidatietoestanden
2, 3
Toepassingen
Nobelium wordt alleen gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
Nobelium is schadelijk vanwege zijn radioactiviteit
Isotopen
Stabiele isotopen
-Instabiele isotopen
248No, 249No, 250No, 251No, 252No, 253No, 254No, 255No, 256No, 257No, 258No, 259No, 260No, 261No, 262No, 263No, 264No